پناهم باش وقتی که , پناهت خوده رویامه

صدایم باش وقتی که , سکوتی توی فردامه

امیدم باش وقتی که , یه عمره سرد و مایوسم

من از این راهه طولانی , ببین دستات و میبوسم

نگو آسونه تنهایی , که میمیرم بدون تو

 تو تقویم بهاریم باش , که دلگیرم به جونه تو

برام آغوشه تو امنه , مث رویا مث خونه

بگو دنیای ما دو تا , به یاد کوچه میمونه

برام این حس تنهایی , خدا میدونه مسمومه

میدونم که تو میدونی , بی تو غصه پیش رومه

نظرات شما عزیزان:

فاطمه حسنی

ساعت22:35---5 آبان 1390

[وب سایت]

تو کامنت قبلی اسمم اشتباه تایپ شده
عذر خواهی می کنم
در مورد این کار:
قطعا کار قبلی از این کار قویتره ...
اشکال وزنی تو این کار همچنان هست
سعی کنید دنبال سوژه های بکرتر برای ترانه تون باشید
یا حداقل در نوشتن سوژه های تکراری به نوعی نوآوری کنید
قافیه "مسموم "و "پیش روم" رو دوست داشتم در مصرع بگو دنیای ما...
فکر می کنم "کوچه" خیلی بی مقدمه وارد کار شده و هیچ جای دیگه هم در موردش صحبت نشده...
موفق باشید و به امید شنیدن کارهای بهتر از شما

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: